Wandelen en trekken op SYROS

HOME

WANDELEN ALGEMENE
INLICHTINGEN

LINKS SYROS

BOTEN SYROS
   - Vassilikos: alle verbindingen
   - Blue Star Naxos
   - Blue Star Paros
   - Blue Star 1
   - Artemis
   - Nissos Mýkonos

KAARTJES

WANDELINGEN

(laatste aanpassing op 12 december 2022)

*** = heel mooi

**** = uitzonderlijk

+ Gpx = Gpx-file bijgevoegd

1. Ano Sýros *** 

2. Chalandrianí - Kastrí en terug ***  + Gpx

3. De molens rond Ano Sýros

4. Ermoúpolis - Panachrántos -  Richopó - Platý Vouní - Glysoúra - Kastrí - Chalandrianí ***

5. Ermoúpolis - Panachrántos -  Richopó - Platý Vouní - Glysoúra - Kastrí en terug *** 

6. Kámbos - Griá Spília - Grámmata en terug ***  + Gpx

7. Kámbos - Kaap Diapóri en terug ***  + Gpx

8. Kámbos - strand van Lía en terug

9. Kíni - Delfíni - Varvaroússa en terug  ***  +Gpx

10. Kómito - vuurtoren Viglostási en terug

11. Papoúri - Aetós en terug ***

12. Papoúri - Varvaroússa en terug ***  + Gpx

13. San Michális - Kastrí en terug

Sýros ligt middenin de noordelijke Cycladen, en meer bepaald tussen enerzijds de rij eilanden Kéa - Kýthnos - Sérifos - Sífnos (het verlengstuk van het schiereiland Attika) en anderzijds de eilanden Andros, Tínos en Mýkonos (het verlengstuk van de bergrug van het lange eiland Evia of Euboia). Ermoúpoli vormt dan ook als haven een draaischijf tussen deze noordelijke eilanden.

Sýros ligt o.a. op de drukke scheepvaartroute naar Mýkonos en is dus heel makkelijk te bereiken vanuit de haven van Piraeus: er zijn verscheidene  verbindingen per dag -  de Highspeed-boten en moderne schepen als de Blue Star Ithaki verzorgen vlugge verbindingen die via Sýros naar Tínos en Mýkonos gaan.
Sýros is ook de vaste vertrekbasis van de Aqua Jewel en de Artemis (het zijn de opvolgers van de oude, kleine Panagía Chozoviótissa en Panagía Tínou). Deze 2 boten volgen het jaar door fantasierijke routes die je naar Páros en Náxos of naar Sérifos, Sífnos, Mílos en Kímolos, naar Kýthnos, Kéa en Lávrio en zelfs naar Síkinos, Folégandros, Santoríni en Anáfi kunnen brengen....

Sýros is op verschillende gebieden een atypisch Cycladeneiland. Eerst en vooral is de hoofdstad Ermoúpoli met haar  14 000 inwoners (1991) de grootste stad van de Cycladen. Het eiland Sýros is trouwens, ondanks zijn relatief kleine oppervlakte van 84 km2, eveneens het dichtst bevolkte van de 24 bewoonde Cycladeneilanden - met zijn inwonersaantal van 19 870 overtreft het Náxos (14 840), dat vijf keer zo groot is, heel ruim.

Anderzijds is Sýros van alle Cycladen nagenoeg het enige dat een echte industrie kent: in het spoor van de scheepsbouwindustrie bloeide ook de andere industrie op, vooral in de jaren 1860 - 1870. De bekende "Griekse stoomvaartmaatschappij" werd op Sýros al in 1856 gesticht en in de volgende periode werden duizenden schepen op de scheepswerven van Sýros gebouwd. Daardoor werd Ermoúpoli het belangrijkste commerciële en industriële centrum van Griekenland; het was de grootste Griekse haven, tot de opening van het kanaal van Korinthe in 1893 de heropbloei van de Piraeus inleidde.

Niet alleen is Ermoúpoli de grootste agglomeratie van de Cycladen, maar ook het wegennet van het hele eiland is het dichtste van alle eilanden. Dat valt vooral op in het zuiden, in de zogenoemde Káto Meriá, het gebied ten zuiden van de denkbeeldige lijn die de diepe baaien van Ermoúpoli op de oostkust en Fínika op de zuidwestkust verbindt. Het noorden, de Ano Meriá, is duidelijk minder verstedelijkt - daar vinden we ook de hogere heuveltoppen van de Sýringas (434 m) en de Pýrgos (442 m), en daar vinden we ook de belangrijkste wandelingen.

Sýros onderscheidde zich ook door de grote culturele bloei in de 19de eeuw, met figuren als de romanschrijver Roïdis of de dichter Vikélas. Het eerste gymnásio van het onafhankelijke Griekenland werd op Sýros opgericht, in 1839. Ook het theater Apólloon, een afspiegeling in het klein van de Scala van Milaan, speelde een grote rol in de culturele bloei.

In tegenstelling tot de geschiedenis van de laatste twee eeuwen liep de vroege geschiedenis van Sýros wel parallel met de andere Cycladen. Zo kende het eiland een merkwaardige Cycladische bloei in de jaren 3200 - 2000 v.Chr. met vindplaatsen in Kastrí en Chalandrianí (in het noorden). In de klassieke tijd speelde Sýros geen belangrijke rol, maar het bloeide wel weer op in de Hellenistische tijd (4de eeuw v. Chr., vondsten in Grámmata). 
Na de 4de kruistocht, in 1204, werd Sýros zoals zo vele eilanden, ingelijfd door Marco Sanudo, de Latijnse hertog van Náxos. In die tijd werd Ano Sýros gesticht: in het kástro is nu nog de Venetiaanse invloed merkbaar. 
Het eiland werd in die tijd ook een bastion van het katholicisme, wat Sýros de bijnaam "eiland van de paus" opleverde. Zelfs na de verovering door de Turken in 1537 bleef de katholieke invloed sterk, dank zij speciale verdragen tussen de sultan en de Franse koning: de religieuze orden van de Jezuïeten, de Capucijnen en de Ursulinen waren bloeiend.
Het eiland werd tijdens de onafhankelijkheidsoorlog een geliefd toevluchtsoord voor bannelingen uit o.a. Klein-Azië en zo ontstond ook Ermoúpoli, dichter bij de kust gelegen dan Ano Sýros.

Ermoúpoli bestond dus nog niet voor de jaren van de Griekse revolutie en ontstond slechts in de jaren 1820 als een uitbreiding van het oude Ano Sýros. In enkele jaren rees er in het amfitheatervormige landschap, beheerst door 2 heuvels,  een moderne stad op, met een haven, banken, scholen, drukkerijen, theaters en vele classicistische gebouwen, die de stad nu nog een statige allure geven. In 1829 telde Ermoúpoli al 13 000 inwoners, van wie een derde vluchtelingen waren. De Anástasi-kerk, die één van de heuvels van de stad domineert, dateert van 1824. De statige herenhuizen geven aan Ermoúpoli echt een 19de-eews uiterlijk. Dit is vooral het geval in de buurt van het grote Miaoúli-plein, één van de grootste van Griekenland, met het indrukwekkende stadhuis. Maar ook in de aanpalende straten is het aangenaam wandelen, en vallen o.a. het Apollo-theater op (1862-1864) en de Agios Nikólaos-kerk (1848). Voor de Anástasi-kerk, de mitrópoli van Syros (1824) moeten we een flinke klim ondernemen naar de top van één van de heuvels.
Nog altijd wat afgescheiden van Ermoúpoli ligt op de andere heuvel het oude Ano Sýros, beheerst door de katholieke kerk van San Tsorízi (Agios Geórgios). Er zijn nog andere katholieke kerken en lager op de heuvel ligt een typisch Cycladisch stadje, met veel nauwe steegjes en trapstraatjes.
De andere kant van de grote baai van Ermoúpoli wordt gedomineerd door de Neório, de grote scheepswerven die in 1860 gebouwd werden door de Griekse Stoomvaartmaatschappij.

Het buitenlands toerisme heeft Sýros nog niet echt ontdekt, maar de Griekse toeristen komen graag voor de sfeer in Ermoúpoli en voor de stranden, die vooral in de zuidelijke helft van het eiland te vinden zijn. In het bijzonder Galissás, Fínikas, Posidonía en het kleinere Kíni, alle op de westkust, en ook Vári, Méga Gialós en Azólymnos op de zuidoostkust hebben aantrekkelijke stranden.

Sporen van nederzettingen uit de bronstijd (3200 - 2000 v. Chr.)zijn te vinden op de hoogte van Kastrí (alleen te voet te bereiken) en in Chalandrianí (met meer dan 600 graven).

Wandelen kan men vooral in de noordelijke helft van Sýros, dat een wild karakter heeft bewaard en veel dunner bewoond is. Er zijn zelfs een aantal wandelingen genummerd en die komen ook zo voor op de goede kaart van Anávasi - in mindere mate ook op de veel minder gedetailleerde Road-kaart nr 104.
De nummering van de wandelingen, die dus ook op de Anávasi-kaart is overgenomen, is nogal eigenaardig geordend, nl. 5 wandelingen met een roodwitte aanduiding, 6 wandelingen met een geelwitte aanduiding en dan nog 6 "groene" wandelingen zonder aanduiding. Op het terrein zijn de markeringen evenwel zeer beperkt, terwijl enkele wandelingen - o.a. vertrekkend van Chartianá - onvindbaar zijn.
In het voorjaar 2009 verscheen ook in de reeks Terrein Maps een heel goede en aangename kaart - ze is zelfs nog preciezer dan de Anávasi-kaart, b.v. bij de start van de wandeling van Delfíni naar Varvaroússa en vooral bij het verloop van de wandeling van Papoúri naar Varvaroússa/Aetós.

Sterk aan te raden zijn:

- de lange, maar heel mooie wandeling van Ermóupoli naar Kastrí en Chalandrianí (een aaneenschakeling van de roodwitte wandelingen 1, 2 en 3 en de groene wandelingen 1 en 2) of de variante van deze wandeling naar Kastrí en terug
- de heel eenzame wandeling van Kámbos naar de noordelijke kaap Diapóri (roodwitte wandeling [5]) of de wandeling van Kámbos naar het strand van Grámmata  (eerst wandeling [5] en dan de witgele wandeling [1])
- de mooie wandeling die vertrekt in Papoúri en leidt naar de prachtige stranden van Varvaroússa en Aetós.

Sinds 1 januari 2004

bent u bezoeker nr. 

Panorama van Ermoúpoli

Panorama van Ano Sýros

Het Miaoúli-plein in Ermoúpoli

Panorama over de baai van Ermoúpoli

Het strand van Lía

De hoogte van Kastrí

Het strand van Galissá

De westkust van Sýros

Het monopáti naar Diapóri

Het wandelbord op het pad naar Lía