Pánormos - Korfári - Andrioús en terug

Tijd : Men moet rekenen op ongeveer een kwartier over en weer naar de akropolis; daarna is het een half uur (EWT) tot aan de baai van Andrioús en iets meer terug.
Deze totale effectieve tijd van 1u25 betekent een halve dag in reële tijd (TWT) - wij deden er vier uur over, met een lange picknick- en zwempauze op het strand.

Routebeschrijving: [Om deze wandeling te maken moet je met een huurwagen rijden via Filóti, Apíranthos en Moutsoúna - vanuit Filóti is dat een 40-tal kilometer. Onderweg kun je kennis maken met de resten van de ontginning van amaril en met de mooie oostkust. Aan het eind van de asfaltweg volgen we nog even de grindweg; we kunnen de auto laten naast het bord "Prehistoric Settlement, voor je naar beneden tot bij het strand zou rijden.]

(0u00) We gaan hier door een hek gemaakt van pallets en houden rechts: het vage pad is duidelijk door de vele blauwe stippen en rode pijltjes. Na 3-4 minuten komen we voor een muur en gaan we door een hek van betonijzer (opschrift "please close the door"). Het pad wordt grazig, loopt over een terras en gaat dan door twee bressen in muurtjes - het wordt heel stenig en loopt tot bij de ringmuur waarachter de akropolis ligt.

(0u07) De toegang wordt gevormd door grote stenen, verder zien we twee "straatjes" met links en rechts kleine huisjes.
Het uitzicht naar het zuiden is er prachtig: op de achtergrond ligt Amorgós met dan vooraan (van links naar rechts) de 2 Koufoníssia met erachter Kéros, het lage Schinoússa, het puntige Irakliá en rechts het grote Ios, met erachter Síkinos en nog een puntje van het vage Folégandros.

De terugweg is duidelijk - sluit na 3-4 minuten zorgvuldig het hekken en na weer 7 minuten zijn we terug op de grindweg.

(0u14) Het pad naar Andrioús begint op precies dezelfde plaats, dus nog BINNEN het houten hek, rechts van een klein boompje. Na een goede 3 minuten komen we op een vage grindweg uit, maar we gaan rechtover verder op een spoor - we zien al een keienstrandje voor ons, lopen rechts van een kapel en dalen af.

(0u20) Ter hoogte van het strandje gaan we door een bres in een muurtje en vervolgen dan op een duidelijk pad. We klimmen en steken dan een rotsige kaap over; het pad vervaagt op de rotsen, maar gaat altijd rechtdoor op ongeveer dezelfde hoogte - af en toe is er een duidelijker roestbruin stuk.
Na 12 minuten zien we verschillende inhammen voor ons, met ertussen een smalle, vooruitstekende kaap. We hebben nog altijd een prachtig zicht op dezelfde eilanden!

(0u26) We gaan links van een boompje, direct rechts van een grotere boom, rechts van een muur en links van een ruïne van een stal. Het smalle spoor wordt weer duidelijker en passeert rechts van 4-5 mooie olijfbomen. We dalen af in een stenige bedding en lopen zo rechts van een mooi keienstrandje. We klimmen dan op een rotsrichel en steken zo de smalle kaap over. Aan de andere kant zien we een heel rotsachtig baaitje.
Het vervolg begint praktisch bij het water op een roodbruine ondergrond; daarna gaan we weer wat hoger tussen de struiken, terwijl het pad vervaagt op de rotsige bodem.
Wat verder geraken we het pad min of meer kwijt, maar we gaan verder op dezelfde hoogte, en zekere NIET omlaag.

(0u39) Daarna zien we weer een rotsachtig baaitje voor ons en verder ook het mooie kiezelstrand van Andrioús. We dalen nu heel langzaam in de richting van het roodbruin baaitje, zodat we door een houten hek in een lange muur kunnen passeren. Daarna wordt het pad weer duidelijker, het loopt weer tussen struiken en eindigt op het schitterend witte keienstrand van Andrioús. (0u48)

Landinwaarts zorgen wat bomen ook voor schaduw. Het water is helder en groenblauw, prachtig om te zwemmen.
In zee zien we vóór ons de punt van Páno Koufoníssi, met erachter Amorgós; dan komt het lage Káto Koufoníssi met erachter het hoge Kéros, en dan nog meer naar rechts het lage Schinoússa - als we zwemmen krijgen we ook Irakliá en Ios te zien.
Over de rotsrichel loopt een bruin pad verder...

(0u48) Voor onze terugweg zoeken we weer het bruine pad, dat ongeveer 7-8 meter van de waterkant start en dan tussen de bomen slingert. We houden bij een vage splitsing rechts, passeren rechts van de grootste boom en komen zo bij het houten hek in de muur. Verder is er eerst een vaag spoor, maar dan verdwijnt het pad weer helemaal: we lopen ca. 6-7 meter boven het water en stijgen dan heel geleidelijk om de kaap met de witte rotsen over te steken.

(0u59) Boven richten we ons ongeveer naar de bruine rotsen, gelegen aan het eind van het smalle schiereiland - we moeten inderdaad vlak naast het water eindigen.
Het terrein is eerst heel oneffen, maar dan vinden we weer een bruin pad, weer 6-7 meter boven het water; we eindigen inderdaad net links van de bruine, door het water uitgesleten rotsen.

(1u05) Het bruine spoor steekt de landengte over en we springen van de rotsrichel omlaag om naar het mooie kiezelstrandje te gaan. Daarna moeten we links houden en NIET langs de waterlijn verder gaan, want we moeten LINKS van de 4-5 olijfbomen uitkomen. Zo passeren we links houdend door enkele muurtjes en vinden zo het duidelijke, bruine spoor dat links van de 5de boom loopt. Verder gaat het door de bres in een muur, dan rechts van de stal - en let dan op: waar een boom in de weg staat, gaan we even links, maar dan door een bres in een muur weer RECHTS van die muur.
Er volgt een onduidelijk eind op de rotsachtige kaap: loop niet te hoog, zo'n 10-15 meter boven het water, en plots wordt het pad heel duidelijk. We zien de kapel en de palmen van het strand van Pánormos al voor ons. Weer 7 minuten verder lopen we wel niet recht naar het strand, want we zien het pad al voor ons op de volgende helling.
Ons pad wordt een vaag karrenspoor dat verder op de grindweg uitkomt; deze weg daalt rechts af naar het strand, maar om bij de auto te komen nemen we het pad rechtover, lopen naar de elektriciteitspaal toe en verder tot bij het bord "Prehistoric Settlement". (1u24)